Sextán ár í hnappheldunni

Veit ekki hvað mér finnst um orðið "hnapphelda".  En hér sit ég á föstudegi, trallandi fram og aftur um veraldarvefinn á meðan hinn hnappurinn sýslar í eldhúsinu og hnepplingurinn spilar á gítar í stofunni fyrir yfirgengilegustu sjónvarpskonu allra tíma, Rachel Ray (hér eftir nefnd Rakel Reynis).

Þannig að sjálf upplifunin af hnappheldunni er alveg að virka.  Eftir sextán ár.  Nú held ég að rétt sé að skjóta tappa úr.  Meira síðar.