Vöðvafettir

Við mæðgin sáum söngleikinn Gretti í Borgarleikhúsinu í gærkveldi.  Þvílík gleði.  Ég mátti sitja á honum stóra mínum, svo mjög langaði mig að syngja hástöfum með.  Þessi lög hafa svo sannarlega staðist tímans tönn og voru flutt af stakri snilld.  Valinn maður í hverju rúmi...

Adam var á tímabili stjarfur eftir að Glámur starði í augu hans, með draugalegri draugum sem sést hafa lengi.  Eitthvað skánaði það eftir að Glámur hóf upp raust sína, en hann var þó sannfærður um að þeir myndu hittast um nóttina.  Við fórum á bakvið eftir sýningu, ég hélt að það yrði nóg til þess að hann myndi sættast við Glám.  En hann hafði enn skelfingaráhrif á drenginn svona "up close and personal" þrátt fyrir að vera búinn í sturtunni... enda veglegar leifar af Glámi enn eftir í andlitinu.

Mæli eindregið með sýningunni.  Mig langar aftur.