Af saumaklút og öðrum misskilningi

Í kvöld er saumaklútur hjá mér.  Dóttir saumaklútsmeðlims er uppspretta þessa orðs.  Hún heyrði ekki betur.  Var ósköp smá þá.  Ég veit ekki hvað henni finnst um það í dag, tólf ára gamalli, en klúturinn festist.

Stundum má ég herða mig þegar ég fer með faðirvorið, þar sem ungur snáði breytti því í heilanum á mér fyrir mörgum árum, þegar hann lauk því á orðunum "því að þitt er ríkið, náttúran og dýrðin..."  Bara feginn að geta á einhvern hátt komið eigin reynsluheimi inn í annars óskiljanlegan orðaflauminn.

Um daginn eignaðist ég nýjan gullmola.  Var á leið við annan mann í Munaðarnes þegar ungur maður spurði:  "Ég skil ekki alveg hvað þið eruð að fara að gera, hvert eruð þið eiginlega að fara?"  "Í Munaðarnes."  ".... (hux, hux...) ... eee... hvað heitir það aftur sem börn fara þegar foreldrar þeirra deyja?"  Skemmst frá því að segja að við eyddum heilli helgi í Munaðarleysi við störf og át og gekk bara svona líka ljómandi vel.

Athugasemdir

[Gulla (IP-tala skráð) 28.10.2007 kl. 18:22]

:D gullmolar eru yndislegir